Բալայանի մառազմը

Ի սկզբանե ասեմ` Բալայանի նամակն իմ մեջ վախ ներշնչեց երկու անգամ. առաջին անգամ, երբ նայեցի դրա ծավալին, երկրորդ անգամ, երբ փորձեցի ծանոթանալ բովանդակությանը:


Ո՞րն էր նրա ասելիքը: Ճանաչել ու ընդունել Արցախը որպես Ռուսաստանի դաշնության մի մա՞ս: Հիմա մի հարց. արդյո՞ք Արցախը հիմա հենց Ռուսաստանինը չէ: Եթե նայում ենք փաստացի ձևակերպմանը` ոչ:

Գարսիա Մարկես` «Այդ օրերից մեկը»

Երկուշաբթին լուսացավ, տաք էր ու արևոտ. չէր անձրևում: Վաղ արթնանալու սովորություն ունեցող ատամանաբույժ դոն Աուրելիո Էսկոբարը, ով չուներ որևէ կոչում, բացեց իր աշխատասենյակը ժամը վեցին: Ապակե պահարանից հանեց մի արհեստական հավաքած ատամ, որը դեռ գիպսի մեջ էր, և սեղանի վրա դրեց մի ափաչափգործիքներ, որոնք դասավորեց մեծից՝ փոքր, աշխատասենյակին տալով ցուցահանդես-վաճառքի տեսք: Նա կրում էր գծավոր վերնաշապիկ՝ առանց օձիգի, վերնամասում կոճկված՝ ոսկեգույն կոճակով և տաբատ, որն ամրացված էր ձգվող ամրակներով:

Մարտի Լարնի` կենսագրական ակնարկ ու մտքեր

Մարտին Լարնին 20-րդ դարի ֆինն գրող ու լրագրող է: Ստեղծագործել է ինչես իր իրական անվան ներքո, այնպես էլ հորինված` Ասլան Նուորտի և Դան Աստեր կեղծանվամբ:

1948-1949 և 1951-1954 թվականներին ապրել է ԱՄՆ-ում:

Գրական գործունեությունը սկսել է որպես պոետ: Նրա առաջին «Հարգարժան աղքատներն ու նրանց գծավոր ընկերություն վեպը, որը գրվել է 1944-ին երգիծանք է 30-ականների ճգնաժամի հետևանքով սնանկացածների մասին:

Ահա մեջբերումներ նրա ստեղծագործություններից.

Օշո`«Հասունություն»: Մաս 2

Ինչո՞ւ երկծին: Ի՞նչ է տեղի ունենում առաջին ծնունդի հետ: Ինչո՞ւմն է կայանում երկրորդ ծննդի անհրաժեշտությունը: Եվ ի՞նչ նվաճման կբերի երկրորդ ծնունդը:
Երկրորդ ծննդով երեխան հասնում է այն ամենին, ինչը նրան հասանելի էր և առաջին ծննդյան շնորհիվ: Բայց այդտեղ շրջապատն իրենից ներկայացնում էր այն ամենը, ինչն ավերվել ու ճնշվել էր ծնողների ու հասարակության կողմից: Ամեն երեխայի խեղդում են գիտելիքով:

Ապրելու արվեստը: Օշո` «Հասունություն»

Մարդը ծնվում է, որպեսզի հասկանա կյանքը, և ամեն ինչ նրա ձեռքում է: Նա կարող է բաց թողնել կյանքը: Նա կարող է շարունակել շնչել, շարունակել ուտել, ծերանալ, շարժվել դեպի գերեզմանը, բայց դա կյանք չէ, դա աստիճանական մահ է: Օրորոցից մինչև գերեզման… աստիճանական մահ է՝ յոթանասուն տարի տևողությամբ: Եվ քանի որ շրջապատում միլիոնավոր մարդիկ մեռնում են այս աստիճանական դանդաղ մահով, դու էլ ես սկսում ընդօրինակել նրանց: Երեխաները սովորում են շրջապատից, իսկ մենք շրջապատը բաղկացած է մեռածներից: